Week 2019 – 34

In augustus volg ik Marion op het spoor van de herdenkingen. Elk jaar weer de zelfde weggeslikte herinneringen, de boosheid, de berusting en de tranen die opwellen, maar nooit meer vallen. Het verdriet is opgedroogd en de tongen vermalen moeizaam de verhalen die...

Week 2019 – 33

Vorige week had hij me het boek cadeau gegeven. Hoewel hij de schrijver was had hij het toch zelf bij de boekhandel gekocht en het was prachtig ingepakt. Strak zoals de lakens in een hotel en zoals je het zelf niet kan. Zo lag het boek een week lang op mijn werktafel,...

Week 2019 – 32

In de hitte van de uitlaat van de scooter waarop God in allerijl de wereld heeft verlaten nadat hij besloten had dat de homo demens de rommel verder maar in zijn eentje op moet ruimen, zit ik in een rieten stoel aan de rand van een blauw plastic zwembadje en waak over...

Week 2019 – 30

Met dromen weet ik me meestal geen raad, zeker niet als het wel eens de dromen van een aangekondigde dood kunnen zijn.  Vol bewondering luister ik naar mensen die onmiddellijk kunnen uitleggen wat de droom van een ander betekent. Het liefst maken we er snel een...