Week 2018 – 31

Het gelach van de kleinkinderen is verstomd. Ze rennen ergens anders. Ik mis hun verzoek vanaf de achterbank om als we samen in de auto zitten een ander radiostation op te zetten. Ze zijn het niet altijd met elkaar eens, Q Music of Radio 538. Ik zou nu graag opnieuw...

Week 2018 – 29

Toen ik van de week bij het schrijven van mijn boek de allerlaatste punt zette, voelde het alsof ik met geweld tegen een muur op botste. Het boek was vier jaar geleden ooit heel langzaam begonnen, had veel moeite gehad om op gang te komen, had hier en daar wat vaart...

Week 2018 – 28

Eindelijk was het zo ver. Ik zag het al een tijd aankomen, maar probeerde het te negeren. Bij elke check waren er meer problemen, maar alles werd weer voor even hersteld en zo kwam mijn Citroen elk jaar toch weer door de APK-keuring. Nu ging het echt niet meer. 1600...

Week 2018 – 26

Het wordt steeds moeilijker de vraag “hoe gaat het met je?” te beantwoorden. Als ik opgeruimd “Goed,” zeg, doe ik de waarheid geweld aan, maar als ik een zuur gezicht trek en al mijn problemen op ga sommen, voel ik me een huichelaar. Wie na vijftien jaar palliatieve...

Week 2018 – 24

In een interessant artikel van Vinay Prasad in BMJ van oktober 2017 stelt hij de vraag ‘verbeteren kankermedicijnen het overleven of de kwaliteit van leven?’ En op welk moment in het onderzoeksproces hebben we die informatie precies nodig? Voordat ze gebruikt gaan...