Week 2018 – 11

De nieuwe medicijnen waarmee ik deze week ben begonnen hebben een magische uitstraling. Ze komen uit een heel andere familie dan de middelen waarvan ik alle neefjes en nichtjes ondertussen wel heb leren kennen en met wie de liefde een beetje voorbij is. Ik heb nog een...

Week 2018 – 10

“Nee, het kan echt niet eerder,” zei de jonge vrouw die bij de apotheek werkt en per ongeluk die middag mij aan de telefoon kreeg. Ik, een verontruste man die opbelde omdat het witte bestelbusje van de apotheek  nog niet was langs geweest om  het medicijn tegen de...

Week 2018 – 09

Het was een week van sterfgevallen en niemand ging te laat heen. De zinnen ontbraken en de meest gehoorde opmerking was “Ik weet niet wat ik moet zeggen”.  Tussen de twee grote rites de passage, onze geboorte en als we heengaan, kletsen we wat af. Ik zie het aan onze...

Week 2018 – 08

Wij hoorden hem in paniek boven huilen en renden achter elkaar de trap op. Zes jaar was hij ongeveer. Marion drukte hem tegen zich aan en droeg hem naar beneden, het licht van de wakkere wereld binnen, maar hij was niet uit zijn nachtmerrie te bevrijden. Ontroostbaar...

Week 2018 – 07

“Heeft u twee kaartjes voor vijfenzestig plus voor Three billboards in Ebbing, Missouri?” vroeg ik. “Goh, vijfenzestig plus,” zei hij. “Is dat nou erg verschillend van tweeënvijftig.” “Nee, het is vrijwel hetzelfde, behalve dat je een hoop klachten hebt en vooral op...