Week 2015 – 33

“En natuurlijk is er de pijn .. de angst.. de eenzaamheid,” schrijft iemand me naar aanleiding van een van mijn kankerblogs. Wat moet ik haar terugschrijven? Wat heeft ze aan prietpraat en dooddoeners? Het was een drukke week en ik ontving veel mails van mensen die...

Week 2015 – 32

“Vond je de film leuk?” vragen we aan Helena. Ze knikt enthousiast en zegt dat ze een beetje moest huilen toen de kleine prins eindelijk op zijn planeet terugkwam en zag dat zijn mooie, unieke roos dood was en later ook nog een keer toen de vliegenier overleed. “Ik...

Week 2015 – 31

Een ding is zeker: ik bezoek mijn moeder niet vaak genoeg. Als ik er dan ben is het vaak kort: muizenbezoekjes. Op het verleden kunnen we niet meer terugvallen en het heden is voor haar vaak een beangstigend raadsel. We beperken ons tijdens mijn bezoek daarom tot het...

Week 2015 – 30

Ik probeer me dokter Farid Fata voor te stellen, een vijftigjarige oncoloog uit Detroit in Michigan. Een vriendelijk open gezicht, weemoedige ogen en een kaal hoofd. Het is een goeie kerel want hij heeft een liefdadigheidsfonds opgezet, ´Swan for Life´, waarin...

Week 2015 – 29

“Opa, nog een keer,” roept ze. Dus pak ik haar bij haar middel en zet haar op mijn schouders. Daarna grijp ik voorzichtig haar handen en richt ze zich op tot ze staat. Ze wiebelt wat. Langzaam gaan mijn handen omlaag naar haar enkels en als ze uiteindelijk stabiel...