by ivan wolffers | Sep 29, 2019 | Weekboek van Ivan Wolffers
Op vaste dagen geef ik de planten water, maar recentelijk is dat er verschillende keren bij ingeschoten, zoals ik ook regelmatig vergeet de krant en de post uit de brievenbus te halen. Vandaag heb ik het groen in huis weer voorzien van een flinke plens, voldoende om...
by ivan wolffers | Sep 23, 2019 | Weekboek van Ivan Wolffers
Ik denk dat ik in de categorie ‘verstrooide professor’ val. Een cartoontypetje, iemand zoals professor Zonnebloem. Kinderen kunnen smakelijk lachen om zo’n verward stripfiguur, die naar zijn bril zoekt terwijl hij hem op heeft en soms een woord niet meer weet. Steeds...
by ivan wolffers | Sep 14, 2019 | Weekboek van Ivan Wolffers
In het dorp kwam ik hem tegen. Ik groet hem altijd. Leeftijdgenoot. Lang grijs haar tot in de nek en hoge rug doordat de wervels door zijn levensduur niet meer allemaal in een strak rijtje liggen. ‘Hoe gaat het?’ vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op en antwoordde...
by ivan wolffers | Aug 30, 2019 | Weekboek van Ivan Wolffers
Eigenlijk zou het in april gebeuren, maar er was onrust en boosheid in de straten van de stad in het land van een nieuw verkozen president die alles met opzet in brand zette. Het was te onveilig voor een vreedzame bijeenkomst van duizenden lezers en schrijvers. Ik...
by ivan wolffers | Aug 19, 2019 | Weekboek van Ivan Wolffers
In augustus volg ik Marion op het spoor van de herdenkingen. Elk jaar weer de zelfde weggeslikte herinneringen, de boosheid, de berusting en de tranen die opwellen, maar nooit meer vallen. Het verdriet is opgedroogd en de tongen vermalen moeizaam de verhalen die...
by ivan wolffers | Aug 12, 2019 | Weekboek van Ivan Wolffers
Vorige week had hij me het boek cadeau gegeven. Hoewel hij de schrijver was had hij het toch zelf bij de boekhandel gekocht en het was prachtig ingepakt. Strak zoals de lakens in een hotel en zoals je het zelf niet kan. Zo lag het boek een week lang op mijn werktafel,...
Recent Comments