Week 2016 – 43

In het vliegtuig dat Marion, onze kleindochters en mij na een korte vakantie terugbracht van Rome naar Amsterdam viel ik kort in slaap en droomde over Marcus en Irene. Ergens in de jaren tachtig had ik een afspraak met Marcus van de HIV-vereniging. Hij vond dat ik me...

Week 2016 – 42

Als ik terugkijk op mijn leven en probeer te begrijpen wat me gemaakt heeft tot wie ik ben, kan ik daar de vinger niet op leggen. Elk mens wordt geboren en komt in beweging. We gaan van baby naar sterfbed, maken daartussen van alles mee. Ik vertrok vanuit een...

Week 2016 – 41

Samen met Marion, mijn zoon en schoondochter sta ik op een foto in het Parool die gemaakt is tijdens de première van Tonio, de film over een jongen die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats reed en die er nu niet meer is. Dat is de echte dood die we kennen...

Week 2016 – 40

“Als de zinloze dood bestaat, kun je dan ook over een zinvolle dood spreken?” vroeg iemand me. Dat is eigenlijk geen vraag, want de dood is niet meer dan een woord dat we gebruiken om het einde van een leven mee te markeren. Van mij mag het zonder bijvoeglijk...

Week 2016 – 39

Ik had me voorgenomen om deze week eens een blog te schrijven over de 7 manieren om dood te gaan. Dat kwam omdat deze week ineens de woorden ‘seven ways to die’ in mijn hoofd spookten en dat zo lekker klinkt. Een andere reden was er niet, maar ik moest er natuurlijk...

Week 2016 – 38

Tuinieren maakt me niet gelukkig. Af en toe moet het, maar het is alleen verdraagbaar als ik tijdens het snoeien van de laurier zinnen kan bedenken om een tekst die ik wil schrijven mee te beginnen. Onderhoud aan mijn huis doe ik liever niet omdat ik nooit een passie...