by ivan wolffers | Jul 22, 2016 | Weekboek van Ivan Wolffers
We kennen elkaar sinds september 1954, onze eerste schooldag. Jarenlang liepen we daarna samen naar het houten noodgebouw in onze wijk waar les werd gegeven. Twee vrienden met prostaatkanker, allebei 68. Zijn vrouw belde me op om te vertellen dat de chemo toch niet...
by ivan wolffers | Jul 15, 2016 | Weekboek van Ivan Wolffers
“Lijkt die hoofdpersoon van je boek dan zo op jou?” vroeg ze nadat ik haar vertelde dat ik het slothoofdstuk van mijn roman had geschreven en tijdens de laatste alinea’s voortdurend moest huilen. De woorden en de tranen kwamen tegelijkertijd naar buiten, alsof ze in...
by ivan wolffers | Jul 8, 2016 | Weekboek van Ivan Wolffers
Ik heb een huis gebouwd van woorden waarin ik me heb verschuild. Daar ben ik veilig voor de voor- en de tegenstanders van alles wat er in de wereld gebeurt, van vluchteling tot zwarte piet, van hooligan tot dwarsligger. Laat mij maar verhalen maken waarover ik de baas...
by ivan wolffers | Jul 1, 2016 | Weekboek van Ivan Wolffers
Sinds bij mij kanker werd vastgesteld heb ik al 40 keer een driemaandelijkse controle gehad en volgende week is de eenenveertigste aan de beurt. Het gevoel dat de tijd begint te dringen is in de loop der jaren verdwenen, maar het project dat ik gekscherend mijn...
by ivan wolffers | Jun 24, 2016 | Weekboek van Ivan Wolffers
Toen de onhandige dokter me bijna veertien jaar geleden zei “Waarom komt u zo laat?” begreep ik dat er iets radicaals stond te gebeuren: het einde der dagen, althans die van mij. Ineens zoemde het in mijn omgeving van gesprekken waar ik nooit eerder in betrokken was...
by ivan wolffers | Jun 18, 2016 | Weekboek van Ivan Wolffers
Toen Marion en ik op 14 juni 1971 in de trein stapten om naar Spanje te reizen waar we een studentenhotel zouden leiden hadden we geen flauw idee waar we terecht zouden komen. Het begin van elke reis is nieuwsgierigheid naar en lichte bezorgdheid over het onbekende,...
Recent Comments