by ivan wolffers | Oct 2, 2015 | Weekboek van Ivan Wolffers
Hij belt me op en vraagt: “Komt er nog iets na de buikprik?” Dat vraag ik mezelf ook met enige regelmaat af. Ik heb mijn bloed gisteren laten prikken en ben erg nieuwsgierig of mijn PSA weer hoger zal zijn. Wanneer is het moment gekomen dat we weten dat we ongevoelig...
by ivan wolffers | Sep 25, 2015 | Weekboek van Ivan Wolffers
Deze week zei Marion “Zou je niet weer eens naar je moeder gaan” en even later zat ik op de fiets op weg naar haar verpleeghuis. Terwijl ik trapte kwamen er de vreemdste gedachten bij me op. Het zou toch niet te laat zijn? Ik ga ervan uit dat mijn moeder er altijd zal...
by ivan wolffers | Sep 18, 2015 | Weekboek van Ivan Wolffers
Beste Thea, Ik probeer je te schrijven in een druk café in Amsterdam, waar gelachen wordt en iets te luid gepraat, maar dat mag, anders komt men niet uit boven de muziek waar niemand naar luistert. Gek is het wel om hier te midden van al die die mensen die geen idee...
by ivan wolffers | Sep 11, 2015 | Weekboek van Ivan Wolffers
Het was 1974 en ik deed mijn coassistentschap op de afdeling spoedeisende hulp toen aan het begin van de nacht een jonge vrouw werd binnengebracht die geprobeerd had zelfmoord te plegen. Op dat moment was ik tot mijn spijt met een andere patiënt bezig. Ik herinner me...
by ivan wolffers | Sep 4, 2015 | Weekboek van Ivan Wolffers
Kunnen we nog wel over iets anders schrijven dan over de foto van het jongetje en de beelden van groepen mensen die zich verdringen om desnoods door de ramen van stilstaande treinen te kruipen om maar steeds verder weg te komen van de dorpen waar ze geboren werden,...
by ivan wolffers | Aug 28, 2015 | Weekboek van Ivan Wolffers
Er moet ooit een god zijn geweest die doodmoe werd toen de zoveelste mens zei ‘Als er een opperwezen bestaat zou hij dit niet toelaten. Laat zien dat je om ons geeft’ en die iets terugzei in de geest van: ‘Ik ben maar een ander woord voor het lot van de mens, maar ik...
Recent Comments