by ivan wolffers | May 17, 2013 | Weekboek van Ivan Wolffers
Vorige week deed ik aan een televisiequiz mee en ik ben er nu pas een beetje van hersteld. Vrij ontspannen was ik ernaar toe gegaan en in het begin was het allemaal niet zo belangrijk wat er gebeurde, maar naarmate de avond vorderde veranderde er iets. Het begon op...
by ivan wolffers | May 10, 2013 | Weekboek van Ivan Wolffers
Als ik mijn moeder bel om te zeggen dat ik naar haar op weg ben, zegt ze: “Maar je weet helemaal niet waar ik zit. Ik weet het zelf niet eens.” “Ik vind je wel,” verzeker ik haar. “Maak je geen zorgen.” En ik vervolg mijn weg naar haar flatje. Normaal gesproken gooit...
by ivan wolffers | May 3, 2013 | Weekboek van Ivan Wolffers
Dat je aan het einde van je leven dood gaat is voor het merendeel van de mensen een lelijke tegenvaller. Kan dat niet anders? Nee, maar toch zijn er heel wat mensen die nagedacht hebben over het voordeel van de dood en die denken dat we de dood nodig hebben om boven...
by ivan wolffers | Apr 25, 2013 | Weekboek van Ivan Wolffers
Als mensen me vriendelijk vragen hoe het met me gaat, stel ik ze van twee dingen op de hoogte. Ik vertel eerst dat het met mijzelf goed gaat en vervolgens leg ik zo kort mogelijk uit hoe het met mijn gezwel gesteld is, welke capriolen hij nu weer heeft uitgehaald of...
by ivan wolffers | Apr 18, 2013 | Weekboek van Ivan Wolffers
Op zijn achtste werd onze zoon angstig wakker uit zijn eerste slaap en vroeg ons of we altijd wilden blijven zoals we waren. Hijzelf wilde nog groter worden tot hij ongeveer zo oud was als wij. Daarna mocht er nooit meer iets veranderen. Ik herinner me niet wat we...
by ivan wolffers | Apr 12, 2013 | Weekboek van Ivan Wolffers
Pardon? Dat zeggen we als we iets onvergeeflijks horen en dat heel even nadrukkelijk willen laten merken. Zo van “hoorde ik het goed, wil je dat no even herhalen?”. Er zijn een hoop dingen die je beter niet kunt zeggen in de omgeving van iemand met kanker. Niet dat...
Recent Comments