Al te lang schrijf ik over kanker en dood, maar eigenlijk heb ik het liever over het leven en hoe het altijd maar voortgaat. Bovendien zie ik de afgelopen maanden in toenemende mate artikelen in de media waarin meningen verkondigd worden over het nut van eugenetica en...

Toen ik in 1990 voor de eerste keer in Hanoi werkte, zag ik de voormalige VietMinh- en Vietcongsoldaten in groepjes bij elkaar in de parken van de stad zitten. De groene verschoten helmen, hun versleten overhemden, donkere gerafelde broeken, sommige met de littekens...

Nog maar nauwelijks hadden de passagiers de veiligheidsriemen vastgemaakt of de gezagvoerder vertelde ons dat we pech hadden. “Het waait flink in Amsterdam en daarom kunnen we nog niet vertrekken. Voorlopig moeten we nog een uur wachten voor we kunnen opstijgen. Ik...

In de polikliniek kwam een vrouw binnen met bloedende oorlellen omdat iemand op de markt haar gouden ringen er met geweld uit had getrokken. Een meisje van veertien met hevige vaginale bloedingen werd bij ons gebracht door twee mannen omdat ze waarschijnlijk spoedig...

Marion ziet elke dag wat meer en het lijkt of mijn zicht daardoor ook wat completer wordt. De bezorgdheid verdwijnt langzaam maar zeker en de zon krijgt een kans. Om een heel weeblog te schrijven is het nog te vroeg. Ik citeer mezelf uit mijn boek ‘Broer van god’. Een...